LUHMUHLEN – Gert Naber was technical delegate van de internationale bond FEI tijdens het EK eventing in Luhmühlen vorige week. Zijn echtgenote Alice maakte nu voor het eerst een EK mee door de ogen van officials. Ze geeft haar indrukken eens van een andere kant!
“Het begon al anders dan anders toen ik bij Gert ingekwartierd was in het speciale hotel voor officials. Dan kun je het dus meemaken dat je ineens samen ontbijt met het Deense dressuurjurylid Anne-Mette Binder. In Tryon tijdens de wereldruiterspelen vorig jaar jureerde ze mij met ACSI Harry Belafonte, nu zaten we samen te ontbijten. Ze wist het nog! “Wat zul je blij geweest zijn dat het voorbij was”, zei ze tegen mij. Ach, we kennen elkaar al zo lang. Dan is het erg leuk om elkaar eens op een andere manier te zien en niet alleen kort van ‘hallo, hoe is het?’.
Erg leuk, de ontmoetingen. Catrin Norinder, directeur eventing van de FEI, ken ik al 15 jaar. Zondagmiddag had ik nog een interessant gesprek met Alfons Hörmann, de directeur van het Duits Olympisch Comité, zeg maar de Duitse Maurits Hendriks.
Spanning ook bij officials
Het was bijzonder om te merken dat de stemming iets veranderde toen het de crossdag zaterdag begon te worden. Je merkte een toenemende nervositeit bij de officials. Hoe je het ook hebt voorbereid, het moet toch allemaal weer goed gaan! Als deelnemer met je eigen spanning denk je daar niet aan, maar de officials zijn met precies hetzelfde bezig als jij als deelnemer: met het hopen op een hele mooie en veilige wedstrijd die een reclame is voor de sport!
Het was geweldig om zaterdagavond de voorzitter van het evenement Julia Otto te horen speechen: ze was dankbaar voor het verloop. En wat een wereldberoemde ex-ruiters zaten er aan tafel. Ze worden uitgenodigd, hebben een hoog grijze harengehalte en ze zijn er: Marc Phillips, Lucinda Green. En alle Duitsers weten nog dat twee van mijn voormalige paarden voor Duitsland in het Olympische team van Atlanta liepen. Herbert Blöcker reed toen ‘mijn’ Kiwi Dream, onze bondscoach Bettina Hoy – toen Overesch – reed daar met ‘mijn’ Watermill Stream. Het jaar daarvoor in 1995 reed ik zelf in Atlanta. En ze wisten het nog hoor!
Ik heb enorm genoten van het beleven van het EK aan de kant van de officials. Jurkje aan, ik pas me gauw aan hoor, haha..
Allerlaatste kans
Maar eerlijk is eerlijk: het liefst ben ik nog steeds deelnemer op zo’n prachtig kampioenschap.
Het EK is voor Nederland teleurstellend verlopen. Zweden en Italië verdienden in Luhmühlen hun ticket naar Tokyo. Alleen Tim Lips reeds de sterren van de hemel. Zijn individuele Olympische ticket is na al zijn sterke ritten van dit seizoen meer dan verdiend. Voor ons als team is er nog een allerlaatste kans: als beste nog niet-geplaatste land eindigen in de Nations Cup, nog in Waregem en Boekelo. Dan moeten we Zwitserland en België voor blijven. ACSI Peter Parker is fit. We hebben nog vijf weken voor Boekelo… Hopelijk staat er dan een sterk team!