Over Eventing

Over eventing  

Eventing, vroeger military genoemd, is de oudste Olympische paardensportdiscipline van de drie paardensport-onderdelen op de moderne Olympische Spelen..
Het is een veelzijdige discipline waarbij een ruiter met hetzelfde paard in één wedstrijd zowel een dressuurproef, een terreinproef (cross country) als een springparcours rijdt. De combinatie met de minste strafpunten over de drie onderdelen is de winnaar.
Het meest spectaculaire onderdeel is natuurlijk de cross-country. Tijdens deze terreinproef door bos, weilanden en heuvels overwint de combinatie verschillende soorten natuurlijke hindernissen, zoals constructies met boomstammen, op- en afsprongen en water-in en uitsprongen.

 

 

In de eventing bestaan vijf niveaus, aangegeven met sterren. Van de zwaarste 5* wedstrijden worden er maar zes per jaar in de wereld gehouden, in het Australische Adelaide, Badminton (UK), Kentucky (Lexington USA), Luhmühlen (GER), Pau (FR) en Burghley (UK). Onder invloed van zorg voor het dierenwelzijn en veiligheid, zijn sinds 2006 de extra terreinonderdelen naast de cross country zoals de steeplechase en diverse wegparcoursen vervallen.

Wedstrijd formats

Een internationale eventing wedstrijd CCI (concours complet internationale) wordt over twee of drie dagen verreden. Sinds 2019 worden de wedstrijden aangeduid als CCI-S (short) en CCI-L (long). Meestal vindt bij een CCI-S op de eerste dag dressuur plaats. Op de tweede dag wordt eerst ’s morgens gesprongen, waarna de wedstrijd ’s middags wordt beslist met de cross country. Bij een CCI-L is de cross country langer. Dan vindt na het eerste onderdeel dressuur de volgende dag de cross country plaats. Op de derde dag geeft dan na een verplichte veterinaire keuring het springparcours de beslissing van de wedstrijd.
SGW is nog steeds de benaming voor een samengestelde wedstrijd op basisniveau tot en met de Z-klasse. Deze vindt op één dag plaats.

ramon-reine

Geschiedenis

Na de start van de moderne Olympische Spelen in 1896 in Athene, duurde het tot 1912 in Stockholm voordat de paardensport weer een Olympisch platform kreeg. Nederlandse veelzijdigheidsruiters waren direct erg succesvol. In 1924 op de OS in Parijs won het Nederlandse military-team teamgoud, in 1928 in Amsterdam eveneens. De succesvolste Nederlandse militaryruiter is Lt Charles Pahud de Mortanges met zijn paard Marcroix. Hij won twee keer teamgoud in 1924 in Antwerpen en 1928 in Amsterdam en twee keer individueel Olympisch goud, in Amsterdam 1928 en Los Angeles 1932.
Vanaf 1956 mogen ook vrouwen deelnemen aan de Olympische paardensport in alle drie de disciplines dressuur, springen en eventing. Daarmee zijn de drie Olympische paardensportdisciplines de enige Olympische onderdelen waarin mannen en vrouwen op volledig gelijkwaardig niveau met elkaar strijden.

1928_Amsterdam_Goud eventing OS1928 Amsterdam_Gerad de Kruijff Charles Pahud de Mortanges Dolf van der Voort van Zijp

 

Nederland won teamgoud op het onderdeel Military in het landenklassement op de OS in Amsterdam 1928, met v.l.n.r. ritmeester De Kruijff met Va-’t-en (ook zilver Military individueel), Pahud de Mortanges met Marcroix en Dolf van der Voort van Zijp met Silver Piece. Pahud de Mortanges won net als in 1924 ook individueel goud.

Nieuws over eventing als sport 

Veiligheid in de eventing: KNHS ontplooit veel initiatieven